Propozycje Wędrówek: Pętla przez Beskid Żywiecki - Prusów, Hala Boracza, Abrahamów

Beskid Żywiecki to nie tylko Rysianka, Babia Góra i Pilsko. Są takie miejsca, gdzie nie zapuszcza się wielu turystów i właśnie ten spokój jest w nich wyjątkowy. Tym razem ruszamy na wędrówkę z Żabnicy, ale w drugą stronę przez Prusów, Halę Boraczą i Abrahamów. Samochód zostawiamy na parkingu obok pomnika ku czci pomordowanych w 1943 roku, a poranek choć chłodny, to zwiastuje pogodny dzień. Na początek obieramy szlak niebieski, którym będziemy wędrować aż na Halę Boraczą. O ile hala jest bardzo dobrze wszystkim znana, o tyle ta trasa należy do kameralnych, w przeciwieństwie do tej z Żabnicy Skałki. Po chwili kluczenia między domami, wychodzimy na dużą polanę, a szlak zaczyna intensywnie piąć się w górę, tym samym pozwalając szybko zdobywać wysokość. Po 30 minutach docieramy na szczyt wzniesienia i podziwiamy trzy pasma górskie - po lewej Beskid Śląski, na wprost długi, jednak Beskid Mały, a po prawej grzbiet Abrahamowa i inne kopuły Beskidu Żywieckiego.

Za szczytem Palenicy teren wznosi się nieznacznie, a szeroka droga doprowadza nas niebawem do kilku ogrodzonych gospodarstw. Maszerujemy grzbietem ze świetnymi widokami, a w przyrodzie można powoli dostrzec zbliżającą się jesień, między innymi poprzez dorodny ryk jeleni. Niebawem czeka nas ostatnie podejście na Prusów, który odsłania kolejny wachlarz beskidzkich widoków. Szczyt Prusowa jest także widokową polaną, a puste szlaki i okolica, to świetny pretekst do chwili odpoczynku. Przy okazji obserwujemy pasmo Beskidu Śląskiego i Beskidu Małego w oddali, a na pierwszym planie grzbiet Abrahamowa, który jeszcze dziś mamy zamiar odwiedzić. Widoki również obejmują Romankę oraz Lipowską, a na południowy zachód sięgają aż pasma Małej Fatry.

Po odpoczynku czeka nas relaksująca wędrówka, najpierw wciąż grzbietem, a później utrata wysokości aż do Hali Boraczej. Tutaj standardowo zostajemy spory ruch turystyczny, ale nic nie jest w stanie nas odstraszyć od konsumpcji słynnej jagodzianki. Hala jest także malownicza, a okoliczny krajobraz zatrzymuje nas na dłużej niż przewidywaliśmy.

Następnie zmierzamy czarnym szlakiem do parkingu Żabnica Skałka, tym samym tracąc większość zdobytej dziś wysokości. Krótki leśny odcinek niebawem zastępuje droga asfaltowa, którą turyści tłumnie podążają w górę. Po 45 minutach jesteśmy na rozstaju szlaków i czym prędzej uciekamy w kierunku Słowianki, czyli wciąż maszerujemy szlakiem czarnym, tyle że dla odmiany w górę. Tabliczki zapowiadają około godziny marszu do celu, a wygodna droga nie nastręcza żadnych trudności. Stacja turystyczna Słowianka oferuje 24 miejsca noclegowe, kuchnię oraz węzeł sanitarny, a drewniany budynek, jak i okolica są niezwykle urokliwe.

W drogę powrotną udajemy się szlakiem czerwonym, który za 1h 45min ma nas doprowadzić na parking w Żabnicy. Na początek szeroka droga wiedzie delikatnie w dół, a potem równym, umiarkowanym terenem. Po upływie 45 minut docieramy na Abrahamów, gdzie zastajemy bufet, noclegi, kilka zabudowań oraz rozległą polanę. Kolejne przyjemne i kameralne miejsce.

Marsz kontynuujemy szlakiem czerwonym, a towarzyszy nam naprzemienny widok na lewą bądź prawą stronę grzbietu. Wariant głównie prowadzi okrytym terenem i jest bezleśny, więc czas mija niepostrzeżenie. Pętlę zamykamy po 21 kilometrach, 7,5 godzinach w terenie, wyciszeni i naładowani widokami. Beskid Żywiecki skrywa wiele takich miejsc i jeśli tylko oddalimy się od obleganych schronisk, z pewnością znajdziemy ciche zakątki, do czego niezmiernie zachęcam.